Mumya : Aslı farsça olan bu kelime mumiya olarak farsçada söylenmektedir.Balsamlı maddelerle tahnit edilerek bozulmadan uzun yıllar saklanabilecek duruma getirilmiş ceset anlamına kullanılmaktadır. Eski Mısırlılara göre ölüm dünyadaki yaşamdan, hemen hemen onun benzeri olan bir öte dünyaya geçmekten başka birşey değildi. Bu nedenle Mısırlılar, eskiden bir bütünken geçici olarak birbirinden ayrılan insan kişiliğinin çeşitli ögelerinin ilerde yine birleşebilmelerini sağlamak üzere cesetleri bazı işlemlerden geçirmeye çalışmışlardır. Mısır'da IV.Sülale zamanında başladığı anlaşılan mumyalama sanatı miladın ilk yüzyıllarına kadar rahipler tarafından uygulanmıştır. O zaman komşu ülkelerden büyük harcamalarla getirilen mürrüsafi (ap acı), sedir yağı, tarçın ve vahalardan toplanan sodyum karbonat gibi gerekli maddelerle mumyalama yapılırdı. 
    İlk önce vücudun, özellikle bozulabilen öğeleri, (kalp ve böbreklerden başka iç organlar) böğürde açılan bir yarıktan, beyin ise bir çengelle burun deliklerinden çıkarılırdı. Ancak İlhanlı Dönemi Amasya mumyalarında beyin ve iç organlara dokunulmamış olup, onlar da mumyalanmıştır. Mısırlılar su kaybetsin diye boşaltılmış vücudu 50 gün kadar sodyum karbonat içinde dinlendirirlerdi. Ondan sonra ceset yıkanır, temizlenir, iç boşluklara kokulu maddeler ve reçineler doldurulurdu. Yüze kokulu maddeler sürülürve sarmalama işine girişilirdi. Kol ve bacaklar, parmaklar ayrı ayrı yüzlerce metre uzunluğunda çok ince ketenden yapılmış bir bezle sarılırdı. Mumya bundan sonra daha dayanıklı bezlerle kundaklanır  ve büyük bir paket haline getirilir, sonra üst üste yerleştirilip sertleştirilmiş ve dayanıklı bir zamkla yapıştırılmış, üzeri çok renkli bir madde ile sıvanmış keten bezlerden yapılmış bir sanduka içine yerleştirilirdi. Bu sanduka, tahta ya da taştan yapılmış iki ya da üç sanduka içerisine konurdu. Bazı firavunların lahitleri altından yapılır ve üzerleri yarı değerli taşlarla ya da cam macunuyla süslenirdi (Tutankhamon'un lahdi). Mumyanın kötü ruhlardan korunması için, bantlar arasına muskalar, mürekkeple çizilmiş yaprak bezemeler, yazılar yerleştirilerek ya da lahit süslemeleri yapılarak sağlanırdı. Mumyalamanın süresi 70 güne kadar uzayabilirdi.