Tarihte Anadolu'yu bütünüyle ilk iskan edenler Türkler olmuşlardır. Hititler, Frigialılar ve Yunanlılar kendilerinden önceki öteki kavimler gibi Yarımadanın ancak bir bölümünde oturmuşlardır. Her ne denli ilk defa İranlılar (M.Ö.543-333) ve daha sonra Romalılar (M.Ö.30-M.S.395) Anadolunun bütününü ellerine geçirmişlerse de onlar ülkede yerleşmemişler, orayı politik idareleri altında bulundurmuşlardır. 
    Türkler Anadolu'ya Orta Asya'dan sürekli akınlarla ve göç yolu ile gelmişlerdir. Türkler hoşgörüye dayanan idareleriyle büyük bir bölümü Hind-Avrupa kökenli olan Anadolu halklarının sevgisini kazanmışlardır. Böylece 1071 den başlayarak Türklerle yerliler kaynaşıyordu. Bu suretle 900 yıl içinde giderek şimdiki Türkiye oluştu. Demek oluyor ki bugünkü Türkler Anadolu tarihinde yaşamış bütün kavimlerin çocuklarıdırlar. Türkler bu nedenle ülkelerindeki eski uygarlıkları yalnız kendi ulusal varlıkları değil aynı zamanda bütün insanlığın ortak mirası olarak kabul etmektedirler. 
    Selçuklular İon uygarlığı ile ve islam dünyası içinde m.s.9.-12. yüzyıllarda oluşturulan ilk rönesans hareketinin anlayışı içinde yüksek düzeyde bir hümanist kültür geliştirdiler. 13.yüzyılda Konya'da Mevlana Celalettin Rumi, değeri özellikle modern çağımızda takdir edilen gerçek anlamda bir hümanist dünya görüşünü öğretiyor ve yazıyordu. Hemen her Selçuklu kentinde bulunan büyük hastanelerde tıp, rasathanelerde ise astronomi üzerinde çalışmalar yapılıyordu. 
    Roma Çağı'nda olduğu gibi Selçuklular Anadolunun sıradağlarla ve çok değişik iklimlerle birbirlerinden ayrılmış olan bölgelerini sağlam, bakımlı, yollar ve taş köprülerle bağlamışlardı. Üstelik ticaret kervanları, Selçuklu Dönemi'nde herbiri göz alıcı güzel birer mimarlık yapıtı olan kervansaraylarda konaklıyabiliyorlardı.